Categorieën Personal

Column: Voor mij geen carnaval

De laatste keer dat ik carnaval vierde, was ik twaalf en zat ik in groep acht van de basisschool. Met een witte stofjas aan en wat stiften in mijn zakken domineerde ik de aula. Iedereen die ik kende moest iets op mijn jas schrijven. Want dat was cool. Verder vond ik er niks aan – en nu nog steeds niet. Ook al kom ik uit Brabant.

Prinses

Het verkleden met carnaval vond ik best grappig. Toen ik jonger was, ging ik als prinses met carnaval. Ik had een roze prinsessenjurk (met gouden randjes) en later ook een blauwe jurk. Kroontje op mijn hoofd erbij – met een elastiekje dat overigens gigantisch knelde onder mijn kin en het kroontje zelf dat voor mijn gevoel diepe gaten achterliet in mijn schedelbasis – en ik voelde me heel wat. Carnaval op de basisschool was best grappig hoor. We vierden dat in de gymzaal of in de aula en met wat hoempapa muziek van de lokale dweilband leek het net echt gezellig.

Optocht

In het weekend werd bij ons in het dorp de optocht gehouden. De optocht begon in de Voorstraat (de belangrijke “winkelstraat” die in elk gat waarschijnlijk zo heet) en eindigde daar volgens mij ook. De optocht kwam ook langs onze straat en vaak ging ik even kijken. Met vriendinnen óf met pa en moe en mijn broertje. Eén keer verkleedde ik me niet, maar ging ik in mijn normale bourjois outfit de straat op. Wel deed ik lippenstift op. Ik voelde mij alsnog compleet iemand anders, want ik droeg normaal gesproken geen make-up. Dus ik was – al was het maar voor mezelf – verkleed. Daar is trouwens ook nog een foto van.

Serpentine

Ik vond carnaval een leuk concept, maar toen ik naar de middelbare school ging en het bestuderen van serpentine en de bodem van je glas niet meer onder het verplichte lespakket vielen, hield ik het snel voor gezien. Ik liet al mijn klasgenoten lekker hun gang gaan en zelf had ik een middagje – en de daarop volgende week vakantie – vrij.

Alaaf

En zo doe ik dat al jaren. Ik laat iedereen maar even lekker gek doen, want het is de enige week in het jaar dat de mensen naar hartenlust gek kunnen doen, hun serieuze bestaan even kunnen vergeten en lekker een overdosis aan graan- en gistwater kunnen consumeren. Terwijl ik lekker kan doorrijden onderweg naar mijn werk, op mijn gemakje boodschappen kan doen en alles de dag erna nog kan navertellen. Alaaf!

Suzanne

Delen
Geplaatst door
Suzanne

Nieuw

DIY: Zeegrasmand met naam

Op internet zag ik laatst het concept 'zeegrasmand met naam' voorbij komen en ik was…

5 years ago

Wereldkaart | De wereld rond met je baby

Mijn Mini Me is ondertussen al één jaar oud! En ze is weg van dieren.…

6 years ago

Pioenrozen in een vaas zetten

Het is weer het seizoen van de pioenroos! Hij bloeit zo rond mei en juni.…

6 years ago

Bambino | Babysokjes die echt blijven zitten!

Een baby beweegt en dan is de kans groot dat zijn sokken onderweg uitvliegen. Superleuk…

7 years ago

Naamstruggles: Suzanne

Hoi, ik ben Suzanne. Da's Frans voor 'Lelie'. Een normale naam, zou je zeggen. Ware…

8 years ago

Mijn ervaring met wimperextensions en wimperpermanent

Ik zat al een tijdje te fantaseren over hoe geweldig het zou zijn als ik…

8 years ago