Als je huisdieren hebt, doe je en ben je anders dan wanneer je geen huisdieren hebt. Ik betrap mijzelf erop dat ik ook veranderd ben. Lees verder als je wilt weten wat ik bedoel!
Ik ben altijd opgegroeid met huisdieren, dus praten tegen de hond of miauwen tegen de kat: dat ken ik nu wel een beetje. Soms praten die beestjes nog terug ook, dus hoe cool is dat. Nu mijn vriend en ik zelf twee katten hebben, zijn er nog meer van dat soort dingetjes bij gekomen. Ik zeg je: mijn leven is voorgoed veranderd. Ik noem bijvoorbeeld:
- Ik kijk na het douchen altijd onder het zwevende badmeubel in de badkamer, of daar niet toevallig een harig iemand verstopt ligt nadat wij gedoucht hebben.
- Als ik een keukenkastje open heb gehad, controleer ik altijd of er geen kat in het kastje zit als ik het deurtje weer dicht doe. Mocht er per ongeluk toch een verstekeling zijn, dan merk ik dat vanzelf doordat er vervolgens een luid geknor uit het kastje komt.
- Verpakkingen met kattenbrokjes moeten absoluut worden opgeborgen, anders vinden wij de verpakking (met inhoud) nooit meer terug. Dit geldt ook voor: chips, cake, brood, koekjes, kaas, worst, popcorn. Dit zorgt wel voor een opgeruimd huis, dat dan weer wel.
- Speeltjes die Mus en Mees zelf vinden, zijn veel leuker dan aangekochte speeltjes. Denk aan: een elastiekje waarmee het gekochte speeltje verpakt zit. Of het zakje waar het speeltje in zit. Zoiets is fantastisch geweldig om mee te spelen. Het speeltje zelf natuurlijk niet. Waarom blijf ik dan eigenlijk nieuwe speeltjes kopen?
- Sieraden mogen niet blijven slingeren. Hoe vaak ik mijn ring al kwijt ben geweest, is niet te tellen. Mus en Mees zijn duidelijk ook dol op bling-bling.
- Ik kan beter geen harige accessoires in de woonkamer hebben. Mus denkt namelijk dat zoiets De Vijand is, en die moet worden uitgeschakeld.
- Wanneer wij een vlieg binnen hebben, houd ik mijn hart al vast. Het is namelijk zó zielig voor dat beestje, dat hij nog in de veronderstelling is dat hij levend naar buiten komt. Helaas is dat niet het geval; hij gaat alleen weg als engeltje. Ik hoop trouwens ook altijd dat mijn kaarsjes en glaasjes heel blijven, als er weer zo’n zoemerd binnen zit. Want je begrijpt dat Mus en Mees op zo’n moment niets anders zien dan de vlieg, en alles wat in de weg staat… Tja, dat had maar niet in de weg moeten staan.
- Ik moet op mijn hoede zijn als ik thuis met blote benen wil lopen. Mus vindt blote benen namelijk erg interessant, zo interessant dat ze altijd even moet pootje haken.
- Productfoto’s maken kan ik rustig steeds blijven doen, want Mus en Mees komen steeds photobomben, om interessant te doen. Staan overal weer pootjes of snorharen op, hihi.
- Mijn vriend zit ‘s avonds wel eens met zijn laptop op schoot op de bank, als hij nog wat voor zijn werk moet doen. Dat mag op zich wel hoor, maar niet voordat Mus óók op zijn schoot ligt. Dat computermoment is namelijk hét ideale moment om lekker te komen kroelen.
- De vaatwasser te lang open laten staan is een no go. Dat vindt Mees althans, want als wij de vaatwasser niet op tijd dicht doen, dan begint hij alvast aan de vaat.
- Last but not least: Mus “prrrt” altijd zo lief. Dat moet ik altijd even terug doen. Wij begrijpen elkaar!
Met katten is het dus nooit saai. Hoewel ze allemaal vier poten en een staart hebben, is iedere kat zó anders en ze hebben echt een eigen willetje. Ik vind het wel leuk. Het zijn soms net mensen. Fijne zaterdag!
