Hoi en welkom bij de zesde editie van Wie Ben Ik, met deze keer persoonlijke weetjes over mij & beauty, make-up en alles wat daarmee te maken heeft!
- Jarenlang ben ik verslaafd geweest aan Labello. Ik smeerde Labello na het eten, na het tandenpoetsen, na het opmaken, na het theedrinken, voor een avondje uit, voor het slapen gaan en daartussen nog wel een aantal keer. Echt overdreven, achteraf gezien. Toen ik Sjoerd leerde kennen en hij zei dat hij Labello vies vond, stopte ik met smeren. Ik was heel snel van mijn verslaving af en ik ben daar nog elke dag blij mee. Dat smeren van mij was echt erg.
- Tegenwoordig vind ik het leuk om donkere nagellak te dragen.Doorgaans droeg en draag ik altijd lichtroze, maar ik merk dat ik nu meer naar donkere lakjes grijp. Het kost wel iets meer tijd, want je moet heel netjes lakken, vaak twee laagjes ook, dus het duurt allemaal langer, maar het staat wel heel sjiek.
- Ik heb nooit zoveel zin om mijn haar te wassen. Maar ik doe het wel hoor, haha. Het wassen zelf vind ik geen probleem, maar al het werk wat daarna komt is zo vermoeiend. Ik moet mijn haar borstelen (en ik heb altijd klitten, dus dat doet pijn), allerlei producten in mijn haar aanbrengen, mijn haar in model föhnen en dan nog zit het dan vaak niet zoals ik wil. Helemaal nu, na een mislukt bezoekje aan de kapper.
- Make-up afhalen vind ik ook zoiets vervelends. Eerst haalde ik mijn make-up alleen af met een vochtig doekje, maar sinds ik ben begonnen met reinigingsmelk en tonic merk ik pas hoeveel vuil er nog achterblijft na het gebruik van zo’n make-updoekje. Het gevolg is dat ik dus langer bezig ben met make-up afhalen en dat vind ik vrij vervelend.
- Iedere twee weken vijl ik mijn nagels en doe ik er een nieuw kleurtje nagellak op. Na twee weken zijn mijn nagels net op het punt dat ik ze irritant begin te vinden. Lenzen indoen of typen wordt dan iets lastiger.
- Ik draag al-tijd concealer. Zonder concealer voel ik me net zo’n wandelende zombie. Ik wil nog wel eens de deur uit gaan zonder eyeliner of zo, maar concealer is één ding dat ik nooit zal vergeten. Tot morgen!
