Categorieën Personal

Wie ben ik #10: Mijn broer en ik

Hoi! Ik heb een broer, Joost. Joost is vijf jaar jonger dan ik en vroeger had ik hem graag weg willen geven. Gelukkig kunnen we tegenwoordig erg goed met elkaar opschieten. Ik zou Joost niet willen missen. Vandaag lees je hoe gezellig Joost en ik het vroeger hadden samen.

♥ Ik kan me nog goed herinneren dat ik wist dat ik grote zus zou worden. Ik was heel blij en ik sprong in de rondte, in de hoop dat ik een broertje kreeg. Geen idee waarom dat mijn grootste wens was, ik denk omdat ik zelf een meisje ben. Nou, die wens kwam uit hoor. Joost was een jongetje 😉

♥ Toen Joost was geboren – ik was 5,5 jaar oud – haalde mijn vader mij thuis op en nam mij mee naar het ziekenhuis, waar mijn moeder net was bevallen. Ik mocht Joost ook vasthouden. Ik weet nog dat ik na een paar minuten zei: ‘hij wordt wel zwaar nu, hoor’.

♥ Mijn vader filmde in die tijd graag dingen. Ik mocht bijvoorbeeld op camera Joost zijn nieuwe babykamer presenteren. Geen haar op mijn hoofd die daar aan dacht. Ik weet niet of ik toch gezwicht ben, eigenlijk. Dat weet mijn vader vast nog wel 🙂

♥ Joost zijn box stond – toen hij nog klein was – in de woonkamer, en de box was alléén voor Joost. Oké, is goed. Toen mijn moeder een keer even uit de kamer was, klom ik in de box en ging bij Joost liggen. Thank God dat die bodem er nooit uitgezakt is (denk ik). Ik heb Joost ‘s avonds ook nog een keer uit zijn bedje getild en hem op een kussen op de grond gelegd. Zo konden we naast elkaar slapen. Mijn vader kwam direct kijken, want die rook gelukkig onraad. En echt, hoe verzon ik zoiets?

♥ Toen Joost wat ouder werd en kon praten en lopen, vond ik hem steeds vervelender worden. En dat vond Joost dan weer leuk. Hij wilde meespelen als er bij mij vriendinnetjes kwamen spelen, maar dat wilde ik niet altijd. Dus dan kwam hij maar vervelend doen. Of steeds in mijn kamer staan. Toen hij ouder was, vond Joost het leuk om, als ik op mijn slaapkamer tv aan het kijken was, met zijn eigen afstandbediening stiekem van kanaal te wisselen. En ik me maar afvragen waarom mijn tv spookte. Tot er gegiechel van de overloop klonk. Als ik daar nu aan terugdenk, moet ik echt lachen. Joost was creatief in zijn geklier!

♥ Ik was vroeger trouwens ook creatief: Joost had een tractor met trappers en het leek me leuk om hem voort te trekken met mijn fiets. Ik bond een springtouw aan mijn bagagedrager en die maakte ik vast aan het stuur van Joost zijn blauwe tractortje. Ik sprong op mijn fiets en Joost ging klaarzitten op zijn tractor. Het enige wat gebeurde, was dat Joost keihard omviel op zijn tractor. Het mannetje. Zijn wijsvinger zat onder het bloed, er zat een grote snee in. Daar heeft hij nu nog een litteken van.

♥ Joost en ik gingen vroeger graag brunchen samen. Dan gingen we in het weekend wat later ontbijten en sleepten we brood, beleg en thee naar de salontafel om voor de tv gezellig te brunchen. O, en we keken ook altijd na het avondeten samen Klokhuis met een appel of mandarijntje erbij.

♥ Joost en ik gingen ook wel samen op de foto. Leuk voor later. Of om als kerstkaart te gebruiken. Ik droeg op één van die fotomomenten een ketting en Joost moest en zou ook een ketting om. Zo geschiedde. Super schattig!

Tegenwoordig zien ik Joost niet zo vaak, omdat ik niet meer thuis woon. Als we elkaar nu zien, dan zijn we blij met elkaar. We hebben geen ruzie meer, we zijn nu allebei wijs en volwassen. We denken graag terug aan vroeger. Nu kunnen we daarom lachen. Want hoe graag ik hem vroeger ook had verkocht als hij weer vervelend deed, zo blij ben ik nu met mijn broer. Kusjes voor jou, Bro. ♥ ♥