Ik heb al slechte ogen sinds ik in groep 8 van de basisschool zat. Ik was twaalf jaar, zat achterin de klas en ik kon het bord niet zo goed meer lezen. Door mijn ogen een beetje samen te knijpen lukte het nog wel, maar het ging niet van harte. Dus: op naar de opticien en een bril uitzoeken.
Hoewel mijn bril me toentertijd best leuk stond – want je zoekt natuurlijk een leuk model uit – ondervond ik er wel een beetje hinder van. Ik vond mezelf er bijvoorbeeld leuker uit zien zonder bril. Maar ook in de regen naar school fietsen is niet handig met een bril, en als het warm is buiten dan glijdt hij steeds een beetje van je neus af. Dus: op een gegeven moment wil je wat anders.
Lenzen
Zo ging ik lenzen proberen. Bij de opticien. Dat ging echter helemaal mis, omdat mijn oogreflexen veel te snel waren. Zodra ik maar met een lens bij mijn ogen in de buurt kwam, was het knipperen, tranen en prikken. Na drie kwartier oefenen, samen met veel gepush van de opticien, zat er één lens op zijn plaats. Cool. De volgende lens duurde net zo lang. Mijn moeder, die met mijn mee ging als taxi en als steun, ging tussendoor even mijn broertje van school halen, omdat hij anders over een uur waarschijnlijk nog zat te wachten. Toen mijn moeder terug kwam, zaten mijn lenzen er allebei in en moest ik ze er ook nog uit halen. Wederom een drama. Ik besloot dat ik nog niet klaar was voor lenzen.
Zo’n twee jaar later, toen ik zestien was, deed ik nog een poging. Dit keer bij een andere opticien, omdat die eerste opticien veel te opdringerig was. Het leek een goede zet, want deze keer ging het gelijk goed met lenzen indoen en uithalen. Yes! Nu was het een kwestie van langzaam opbouwen, om mijn ogen te laten wennen. Eerst een uurtje per dag in, toen twee, toen drie, en zo opbouwen naar een volle dag.
Het leven met lenzen was wat mij betreft een stuk comfortabeler dan leven met een bril. Ik zag er leuker uit, ik kon gewoon met goed zicht door de regen fietsen en ik had geen last meer van onscherpe beelden of “randen” als ik onder of over mijn bril keek. Ideaal.
Liever toch een bril?
Toch zijn lenzen ook niet alles. Ik ben uiteindelijk geëindigd bij een afwijking van minus vier, dat houdt in dat ik alles wat verder dan twintig centimeter van mij af is, niet scherp voor mij is. En als je dan ‘s nachts ergens logeert op onbekend terrein, bijvoorbeeld in een hotel, dan is dat vrij lastig manoeuvreren. Dan is het toch handig als je even snel een bril op je neus kunt zetten.
Toen een paar jaar terug de dikke monturen in de mode kwamen, besloot ik ook weer aan de bril te gaan. Maar dan voor erbij; zo kon ik mijn lenzen een beetje afwisselen met een bril. Binnen zeer korte tijd had ik mijn dikke bril, en ik was er blij mee! Wel moest ik weer erg wennen aan die onscherpe “randen” als ik over mijn bril heen keek of er onderdoor, en omdat mijn glazen nu dikker waren dan de laatste keer dat ik een bril droeg, vertekenden sommige dingen een beetje. Dat was toch best lastig.
Uiteindelijk heb ik mijn bril niet vaak gedragen, en ik ben nu ik dit schrijf weer compleet aan de lenzen. Wat uiteindelijk het fijnste is weet ik niet. Ik heb een kantoorbaan en ik zit het grootste gedeelte van de dag naar een beeldscherm te staren. Hierdoor knipper ik minder met mijn ogen, waardoor droge lenzen eerst volgen en daarna hoofdpijn. Maar met een bril raakt mijn wereld een beetje vertekend. En met een bril kun je niet zomaar een zonnebril op zetten, of gaan zwemmen, of gaan fietsen in de regen. Maar met een bril heb ik weer bijna nooit hoofdpijn. Tja, lastige keuze!
Ogen laten laseren
Soms denk ik eraan om mijn ogen te laten laseren. Die techniek gaat steeds verder; en het zou ideaal zijn om gewoon altijd goed te kunnen zien, zonder lenzen of een bril te dragen. Maar toch houdt iets me momenteel nog tegen. Want wat zijn de resultaten op de lange termijn? Wie zegt dat het bij mij niet mis gaat? Is het niet veel te duur?
Zonnen met een H&M-zonnebril
Ik blijf voorlopig nog maar aan de lenzen. Ik heb momenteel een hele fijne opticien in Breda, die mij heel goed begeleidt als ik weer eens droge ogen heb of andere problemen met mijn lenzen. Ik sluit bovendien niet uit dat ik ooit toch weer aan de bril ga, maar dan misschien met een ander montuur met een andere vorm glazen, waardoor de boel niet zo vertekent.
Wat in ieder geval een voordeel is van het dragen van lenzen, is dat ik deze zomer lekker kan zwemmen met goed zicht en ik kan ook lekker gaan winkelen of zonnen met een zonnebril die ik gewoon bij de V&D of H&M kan kopen. Zonder geslepen glazen. Dat is best een happy afsluiting voor de maandag, toch? Veel plezier deze week en bedankt voor het lezen!